آداب و سنن مردم قشم، هرمز، هنگام و لارک از دیرباز یکسان بوده و از فرهنگ های غربی و خارجی کمتر تاثیر پذیرفته است. بردباری، خونگرمی، مهمان نوازی و صبر و تحمل در برابر کمبود ها و سختی شرایط آب و هوا، از ویژگی های خاص و خصلت های پاک مردم این جزایر است.
اهالى جزیره قشم چون در محدود بسته جزيره قرار گرفتهاند، يکپارچگى و همگونى خود را حفظ کرده و در معاشرت با يکديگر از روحيه گرم و همبستگى بالايى برخوردارند و روابط حسنهاى باهم دارند. بهلطف اين ويژگى است که مردم جزیره قشم در اتفاقات و حوادث به کمک يکديگر مىشتابند و در غم و شادى یکدیگر شريک مىشوند.
مردم جزيره سخت پايبند اصول دين اسلام هستند و به همين مناسبت، آداب و رسوم آنها نيز بيشتر در پيرامون مراسم مذهبى و برگزارى جشنها و اعياد دينى است و ديگر مراسم نيز تا حدودى تحت شعاع اين اعتقادات است.
نوروز صیاد یکی از مراسم و آیین های زیبای جزیره قشم است که تا فراموشی کامل فاصله چندانی ندارد.
سال صیادان چهار فصل دارد. از اوایل دهه سوم فروردین به مدت 100 روز فصل "جوا" نام دارد که تقریبا با بهار طبیعت همسان دارد. فصل گرما 65 روز است و اولین روز آن نوروز صیاد است. فصل بعد هم 100 روزه میباشد و "شهریما" نام دارد. فصل بعدیشان زمستان و 100 روزه است.
اول مرداد هر سال را نوروز صياد مىنامند و اين روز، اولين روز از فصل گرماى واقعى و معنى آن اين است که يک سال صيادى چرخيده و فصل صيد ماهى حور و کوسه به پايان رسيده است (تا قبل از نوروز، اين ماهىها با روش انتظارى و محاصرهاى صيد مىشوند). در اين روز، هيچکدام از روستانشينان قشمى ماهى يا هر نوع آبزى دريايى ديگرى صيد نمىکنند و يا نمىخورند. در نوروز صيادى اهالى معتقدند: همه ماهىها امروز در دريا آزادند و بايد نسل خود را پربار کنند.
از فرداى نوروز، صيد گرگور شروع مىشود و ادامه آن، طبق گفته صيادان محلى تا دهى گرما، بيستى گرما، سىاى گرما، چهلى گرما، پنجاهى گرما، شصتى گرما و نيم در شصتى است که ديگر گرما تمام مىشود.
در آغاز فصل بعدى، يعنى شهريما، صيادان با قلاب به صيد ماهىهاى بومى و حور مىپردازند. ماهىهاى غيربومى مهاجر، مثل حور ـ در دو فصل پاييز و بهار به صيدگاههاى ساحلنشينان جنوب مىآيند.
مردم بر اين باورند که در نوروز صياد تمام چشمههاى آبهاى معدنى به دريا مىريزد. پس اين روز را جشن مىگيرند و به دريا مىروند تا بيمارى خود را به دواى آبهاى معدنى از تن بشويند. دختران، مادران سالخورده خود را در آب دريا مىنشانند و با پياله، آب را به نيت شفابخشى بر سر و لباس آنها مىريزند. براى زدودن کهنگى، هر کس لباس کهنه را به آب دريا مىسپارد. در نوروز صياد همگان لباسهاى رنگى و نو مىپوشند و براى آنکه درختان و احشام را هم نوروزى کنند آنها را با خاک سرخ جزيره هرمز رنگآميزى مىکنند. اين رسم نشان از آن دارد که مردم با درخت و دام پيوندى ديرينه دارند.
در باور مردم درهاى چوبى خانهها هم روح دارند، پس آنها را با خاک و گل سرخ به سر انگشتان رنگ مىزنند تا خانه و در را به شکلى نمادين نوروزى کنند.
در نوروز صياد، آنها که حشم دارند، پيش يکى از چند دعاخوان نوروزى مىروند تا براى آنها ”لوبن“ بخوانند بلکه در سايه اين دعاى نوروزى براى يک سال ديگر احشام آنها از گزند جانوران درنده و بيمارى در امان باشند. در باور مردمان، اين دعا فقط از هنگام تحويل سال تا شش ساعت بعد مىتواند خوانده شود. اگر پس از اين ساعت باشد دعا تأثيرى ندارد. آن کس که لوبن مىخواند، ريسمان سبزى به دست مىگيرد و براى هرکدام از احشام دعايى مىخواند و گرهى به نخ مىزند. در آخر، ريسمان که به تعداد دام گره دارد به صاحب دامها سپرده مىشود تا آن را در سوراخ ديوارى پنهان کند و روى آن را بپوشاند تا کسى نتواند آن را بيابد يا گرهى از آن نخ باز کند. جالب اينکه در هر روستا فقط دو يا سه نفر مىتوانند اين دعا را بخوانند. وقتى که هرکدام از آنها تصميم بگيرد دعا را به فرد جديدى بياموزد، ديگر دعاهاى خود او باطل مىشود و از آن پس هرگز براى کسى لوبن نمىخواند. لوبن سينه به سينه نقل و حفظ مىشود.
سفره خانه ها
رستوران
کبابی
خدمات و مجموعه های تفریحی گردشگری
کلوپ های غواصی
کمپ پارک
مهمانپذیرهای جزیره قشم
هتل آپارتمان های جزیره قشم
هتل های جزیره قشم
قشم
مراکز تجاری شهر قشم، درگهان و لافت
دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی
لاک پشتهای پوزه عقابی
دره ستاره ها
غار نمک
جزایر ناز
تنگه چاه کوه
دره چاه کوه
دره چاهکوه
دلفین های جزیره هنگام
روش های سفر به قشم
سفر به قشم
غارهای خربس
قلعه پرتغالی ها
انجیر معابد یا درخت سبز
جنگل های حرا
جنگل های مانگرو
لافت
غذاهای محلی بومی قشم
نوروز صیاد
شرایط اقلیمی جزیره کیش
جغرافیای انسانی قشم
زبان مردم قشم
موقعیت جزیره قشم
سابقه سکونت در جزیره قشم
نظرات
بدون نظر